Van horen zeggen 2019

Nieuws, roddels en loabekakkerij

WR 173 actief op de visserijdagen

De Wieringeraak WR 173 is ook dit jaar weer van de partij met de flora.

We staan op zaterdag 24 en zondag 25 augustus op de kade van de historische hoek met een kraam, waar u allerlei informatie kunt krijgen.

Daarnaast kunnen bezoekers op zondag 25 augustus voor € 5,- een rondje van ong. 45 min. meevaren, zodat u de haven eens van de andere kant kunt bekijken.

Droogvallen op 15 juli en 30 juli

Op maandag 15 juli kregen we een klein, maar leuk ploegje mensen aan boord, waarmee we gingen droogvallen. Het aantal mensen oversteeg net het aantal bemanningsleden, het weer was nou niet helemaal je dat en toch werd het weer een ouderwets gezellige dag met heerlijke mosselen, smakelijke oesters(rauw of gekookt), lekkere kokkeltjes en een tropische verrassing op het Wad, een echte bruine zeekomkommer. Kortom een dag om met veel plezier op terug te kijken.

Ook op dinsdag 30 juli zijn we het Wad weer opgegaan, nu met een volle aak. Met 12 passagiers en 4 bemanningsleden zijn we deze keer op een andere plek drooggevallen op het Balgzand. Het was een prachtig zonnige dag, een heel gezellige ploeg en waren er weer heel andere zaken te zien in vergelijking met 15 juli. Opvallend veel grote blauwe bloemkoolkwallen, een roze oorkwal en talloze zeedruiven. Er waren nog een aantal kleine platvisachtigen die zich snel uit de voeten maakten, een wolk van slib achter zich latend en onze, om 13.00 uur bestelde, zeehond was een paar uur te vroeg. Al met al teveel om op te noemen, want het Wad is elke dag anders en verrast je steeds weer opnieuw.

Denkt U nu, dat wil ik ook wel eens meemaken, schroom dan niet om U op te geven voor de 2 overgebleven data, woensdag 28 augustus, vertrek 7.35 uur of
vrijdag 27 september, vertrek 8.20 uur.
Voor extra inlichtingen kunt u bij de heer R. van der Schaaf terecht.
Tel: +31 227 592 688

Nog meer aakperikelen na asverstrooiing op de Waddenzee

Naast alle arrangementen en evenementen, worden we ook wel eens gevraagd om as van overleden te verstrooien over het Wad, hetgeen we natuurlijk graag voor nabestaanden doen.
Woensdag 10 juli zijn we de Waddenzee opgevaren om de as van een dierbare uit te strooien, hetgeen een mooie en eerbiedige plechtigheid was(als je dat zo mag zeggen).

De terugreis verliep voorspoedig, het slechte en vooral natte weer, buiten beschouwing gelaten.
Maar bij het invaren van de box had skipper Brouwer geen voor- en achteruitstuwing. Gelukkig hadden we niet al te veel vaart waardoor de landing tegen de drijvende steiger zacht was. Door snel landvasten om de bolders te gooien, kon verder horten en stoten worden voorkomen.

Nadat iedereen van boord was gegaan, zijn we op zoek gegaan naar het euvel. Wat bleek, onze schroef was aan de loop gegaan en tegen het roer aangelopen. Om ervoor te zorgen dat de schroef niet verder van de schroefas schoof en zo op de bodem van de haven zou belanden, sprong opstapper De Kort met alleen zijn ondergoed aan, te water en na het roer iets te verdraaien, kon hij de schroef van de schroefas halen en deze aan boord afgeven.
Wat een geluk dat dit niet tijdens de plechtigheid had plaatsgevonden.

Gezien het feit dat er ook de stuiknaad opnieuw moest worden gebreeuwd en we toch al van plan waren om op de helling te gaan, is de firma Luijt gevraagd ons in het dok te slepen. Inmiddels zijn de belangrijkste zaken gedaan en ligt de aak weer op zijn plaats in de historische hoek en kunnen we maandag gewoon weer droogvallen. Hieronder een kleine impressie van de reparaties.


Mobirise

De aak in het droogdok van Luijt

Mobirise

De gewraakte stuiknaad wordt verder ontdaan van rubber en breeuwsel

Mobirise

Nieuw breeuwsel wordt vakkundig in de stuiknaad gewerkt

Mobirise

Daarna netjes afkitten en klaar is Klaas

Mobirise

Ook ontdekten we dat het roer is ingescheurd. Luijt zal het met roestvrijstalen strippen borgen, zodat er weer gevaren kan worden. Ook de kast in het vooronder is weer op z'n plaats gehangen en dusdanig verankerd dat ie niet meer naar beneden sodemieteren kan

Botterrace op het Marsdiep

Het naar de gezellige binnenhaven van Den Helder varen, had nogal wat voeten in aarde, maar uiteindelijk kwamen we toch op plaats van bestemming aan. Er lagen al heel wat schepen en wij mochten naast de latere winnaar, de WON 119, afmeren. 
Nadat we het palaver hadden beluisterd, de juiste gasten, verstekeling Bert(extra bemanningslid en zwaardskeurder) en natuurlijk de kist met overvloedig proviand hadden ingenomen, vertrokken we richting het slagveld, waar net buiten de haven de startstreep en de meet met gele boeien lagen aangegeven. Toen het startschot viel vlogen er 15 botters en aken van hun plek en trachten de startboeien te ronden. Door het pittige tegentij was het voor ons lastig de startboei te ronden. We moesten helaas een aantal keer opnieuw te ronden, omdat de stroming onze kop steeds terug wist te duwen, maar gelukkig lukte het na drie mislukte pogingen.
Alhoewel 't leek dat de strijd al in ons nadeel was beslecht, kwam de ware Wieringer mentaliteit boven. Terwijl onze gasten gezellig met elkaar keuvelden over koetjes en kalfjes, genoten van een pintje, kaas, worst en haring, richtte de bemanning zich geheel op het reilen en zeilen van de WR 173. En dat betaalde zich uit. Alle zwarte stipjes aan de horizon werden naarmate de wedstrijd zich vorderde, al groter te worden. Ja, er werden zelfs schepen voorbij gezeild, iets dat we de week daarvoor andersom zagen, toen de stipjes aan de horizon in het niets verdwenen, edoch dit terzijde.
Toen de WR4 in zicht kwam leek 't of er een rode lap voor skipper en bemanning werd gehouden. Datzelfde gold uiteraard voor de bemanning van de WR 4, die zich natuurlijk niet zomaar zonder slag of stoot zouden overgeven. Het werd dan ook een geweldige en faire strijd tussen ons beider schepen en zijn bemanning.
Een listige manoeuvre van skipper Van der Molen zorgde er voor dat het gat steeds kleiner werd. Door net niet de rondingstonnen te raken, werd er "skerp en strak" gezeild. Een meesterzet van de skipper was toch wel het doordachte en geslepen plan vlak onder de dijk en langs de stortstenen te sturen, zodat we veel minder last hadden van de ebstroom, waardoor we menig schuit voorbij staken. Het was goed om te zien dat na afloop van de strijd, waarbij wij deze keer de WR 4 achter ons lieten, de beide skippers onder het genot van... , samen de strijd nog even analyseerden met wederzijds respect.
Al met al een zeer geslaagd evenement met fijne gasten en een mooi resultaat.

Oostwalbotter wedstrijd Kampen 28 t/m 30 juni 

Vol goede moed vertrok de WR 173 richting Kampen om mee te doen aan het altijd goed georganiseerde evenement "De Oostwal botterwedstrijd". Nu we de nieuwe zeilen in de praktijk mochten gaan gebruiken, waren we ervan overtuigd, dat we niet meer in de middenmoot zouden eindigen. We hadden zelfs het idee dat we in Elburg bij de snelle botters zouden worden ingedeeld. De gedachte was zo gek nog niet na een supersnelle reis van Workum naar Den Oever en een paar oefendonderdagavonden. Snaarstrak ging ze, de WR 173 had nog nooit zo hard gevaren en het hijsen van de zeilen was een peulenschil geworden. Zo licht en zo gemakkelijk. Ook het stuurwerk ging geweldig. Als je niet beter zou weten, zou je denken aan stuurbekrachtiging aan het roer. Wat ons betreft konden ze op de wisselbeker alvast onze naam graveren. Vol goede moed en zelfvertrouwen gingen we van start om daarna het hele veld, op enkele achterblijvers(2), aan de horizon te zien verdwijnen.
Hoe kon dit in vredesnaam? We hadden een gezellig aantal mensen mee aan boord, die hard bezig waren het schip lichter te maken door de voorraad drank er snel door heen te jagen en het overtollige vocht overboord te werken. Echter op geen enkele manier kwam er snelheid in het schip.
We hadden een kleine lekkage goed dichtgemaakt, waardoor de WR 173 veel minder water maakte. Er werd zelfs tussendoor gelensd, maar toch kwamen we veel te veel snelheid te kort. 
Om 16.00 uur kwam de klap dan ook erg hard aan, toen de boot van de wedstrijdleiding langszij kwam om te vertellen dat we de finish niet gehaald hadden en dat we de motor konden starten, zodat we de prijsuitreiking dan nog konden halen...
De ploeg mensen aan boord had niets met de prijsuitreiking en al helemaal niets met het motorgeluid. Dus bleven we onder zeil en was er veel gezelligheid aan boord. Voor één persoon sloeg nog wel het noodlot toe. Hij gooide, in een vlaag van verstandsverbijstering, eerst zijn met een behoorlijk geldbedrag gevulde smartphone en daarna het akertje met zijn geproduceerde ochtendwater overboord...

Perikelen in het voorseizoen


September
Wekelijks moet er steeds grotere hoeveelheden water worden gelensd.
Het vermoeden bestaat dat de scheepshuid ergens lekt.
Ook de gland lekt regelmatig en steeds heviger.
Besloten wordt de Traditionele Botenbeurs in Den Helder dit jaar over te slaan en naar Workum af te reizen om reparaties en groot onderhoud uit te voeren. 

December
Doordat de werkzaamheden toch meer inhouden dan voorzien, besluiten we, ook gezien het jaargetijde, de WR 173 in Workum te laten overwinteren en in het voorjaar, weer topfit naar Den Oever te zeilen, hopelijk, met de nieuwe zeilen!!

Januari - Juni
In deze periode is enorm veel werk verricht. Reparaties aan de mast, aanpassingen aan het roer, schroefas gedemonteerd, nieuwe simmerringen en vetkoord aangebracht.
Mastspoor en daaronder liggende legger verrot en moeten dus worden vervangen.
Dat betekent, vooronder vakkundig slopen en later nog vakkundiger op- en inbouwen.
Schuren, kaalhalen(niet verwarren met kielhalen), schilderen en lakken van
onderwaterschip tot het puntje van de mast.
En dan last but not least: 
Op woensdag 29 mei vertrekt onze aak van Workum richting  Wieringen met nieuwe zeilen!

HTML Builder